Πολιτιστικά 2012

“Αφιέρωμα σε μεγάλους ευρωπαίους σκηνοθέτες”

ΩΡΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ 21:30

Ingmar Bergman (1918–2007)

Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν ήταν Σουηδός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Σκηνοθέτησε μεγάλο αριθμό ταινιών με σενάρια που έγραψε ο ίδιος, με τις οποίες αναδείχτηκε διεθνώς ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του κινηματογράφου. Κύρια θέματα των ταινιών του είναι η αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, η αντιπαράθεση του ανθρώπου με τον εαυτό του και με τον Θεό και η αμφισβήτηση του τελευταίου, η ανάλυση των διαπροσωπικών σχέσεων και κυρίως των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων και η αναζήτηση του νοήματος της ζωής. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μετά εγκαταλείπει τη χρήση συμβολισμών και αλληγοριών που κυριαρχούσαν σε παλαιότερες ταινίες του και περνά σε περισσότερο λιτές σκηνοθεσίες, ερευνώντας κυρίως τη γυναικεία ψυχοσύνθεση και την προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει του εαυτό του. Για το συνολικό του έργο έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Από το 1978 έχει θεσμοθετηθεί κινηματογραφικό βραβείο με το όνομά του από το Σουηδικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Παρασκευή 11/5

Το Πρόσωπο - Ansiktet (1958) με τους Max von Sydow, Ingrid Thulin και Gunnar Björnstrand.

Ένα διαρκές παιχνίδισμα ανάμεσα στη μαγεία και την πραγματικότητα, το φως και τη σκιά, και τα πρόσωπα με τα προσωπεία. Καταπληκτικές ερμηνείες, υπέροχη κινηματογράφηση, διάσπαρτα κωμικά στοιχεία, και φυσικά κοφτερές, διεισδυτικές ματιές μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, με τη σφραγίδα του μεγαλύτερου "ψυχαναλυτή" της 7ης τέχνης.

Σάββατο 12/5

Η έβδομη σφραγίδα - The Seventh Seal (1957) με τους Max von Sydow, Gunnar Björnstrand και Bengt Ekerot.

Το αριστούργημα που γυρίστηκε σε 35 μέρες(!) και καθιέρωσε τον Μπέργκμαν ως έναν από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του κόσμου. Ένα μαγικό φιλμ γεμάτο από αλησμόνητες εικόνες, εικαστική τελειότητα, θαυμάσια φωτογραφία και ένα σενάριο του Μπέργκμαν στο οποίο περιέχονται οι γνωστοί υπαρξιακοί στοχασμοί του, πάνω στη θρησκεία, τη ζωή, το θάνατο.

Κυριακή 13/5

Φάννυ και Αλέξανδρος - Fanny and Alexander (1982) με τους Bertil Guve, Pernilla Allwin και Börje Ahlstedt.

Ένα ημιαυτοβιογραφικό δράμα εποχής, το οποίο συμπυκνώνει όλη τη δραματουργική ευφυϊα και τη σκηνοθετική δεξιοτεχνία του Μπέργκμαν καθώς και τις φιλοσοφικές αναζητήσεις μιας ολόκληρης ζωής. Ένα αυθεντικό κινηματογραφικό αριστούργημα βραβευμένο με 4 όσκαρ, το οποίο ακόμα συγκινεί βαθιά.

Andrey Tarkovskiy (1932–1986)

Ο Αντρέι Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι ή Ταρκόβσκι ήταν Ρώσος σκηνοθέτης και σεναριογράφος του κινηματογράφου. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους και επιδραστικότερους σκηνοθέτες την περίοδο της Σοβιετικής ένωσης καθώς και ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Το έργο του Ταρκόφσκι χαρακτηρίζεται από έντονα προσωπικά και μεταφυσικά στοιχεία, με επιρροές από τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική. Αργοί ρυθμοί, εικόνες εξαιρετικής αισθητικής και σταθερά απόμακρα και μακράς διάρκειας πλάνα είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά των ταινιών του. Σταδιακά ανέπτυξε μία προσωπική θεωρία γύρω από τον κινηματογράφο, που αποκαλείται συχνά και ως γλυπτική του χρόνου. Σύμφωνα με αυτή, ο Ταρκόφσκι πίστευε πως ένας από τους κύριους στόχους του κινηματογράφου ήταν η καταγραφή της αληθινής ανθρώπινης εμπειρίας του χρόνου.

Δευτέρα 14/5

Σολάρις - Solaris (1972) με τους Natalya Bondarchuk, Donatas Banionis και Jüri Järvet.

Σαράντα χρόνια πριν, ο Tarkovskiy επαναπροσδιορίζει το είδος της επιστημονικής φαντασίας κι ανακαλύπτει νέους ορίζοντες που είναι ακόμη ανεξερεύνητοι. Οι άνθρωποι, τα κοντινά πλάνα στα πρόσωπα τους, ξεδιπλώνουν χαρακτήρες και χαρακτηριστικά. Οι άνθρωποι, τώρα, μέσα στη φύση μοιάζουν με πίνακα ζωγραφικής και τα πλάνα είναι σχεδόν οργασμικά για το σινεφιλικό μάτι. Μια ταινία με μυστήριο, βάθος και φιλοσοφική διάθεση που θα σας στοιχειώσει για -τουλάχιστον- αρκετές μέρες.

Τρίτη 15/5

Η Θυσία - The Sacrifice (1986) με τους Erland Josephson, Susan Fleetwood και Allan Edwall.

"Η Θυσία" είναι μια από τις πλέον σημαντικές ταινίες του παγκόσμιου σινεμά και μια από τις χαρακτηρισμένες ως ένα από τα αριστουργήματα της 7ης Τέχνης. Οι ρυθμοί είναι ιδιαίτερα αργοί. Οι διάλογοι γεμάτοι συμπυκνωμένη σοφία. Οι σκηνές τεμαχισμένες με χειρουργική ακρίβεια και καδραρισμένες με τελειομανία. Και όμως, δεν απαιτούνται ιδιαίτερες αντοχές από το θεατή για να αντέξει αυτό το παλιρροιακό κύμα θεατρικά στημένων σκηνών και ασύλληπτης μινιμαλιστικής ομορφιάς πλάνων. Δεν απαιτούνται γιατί ο σκηνοθέτης έχει φροντίσει από το πρώτο λεπτό να μας καθοδηγήσει αυτός όπως θέλει, εκεί που θέλει, σε όσο χρόνο θέλει.

Παρασκευή 18/5

Αντρέι Ρουμπλιόφ - Andrei Rublev (1966) με τους Anatoliy Solonitsyn, Ivan Lapikov και Nikolay Grinko.

Δεν πρόκειται για ακόμα μια αριστουργηματική κινηματογραφική εμπειρία. Είναι καθαρά θρησκευτική εμπειρία και της πρέπει αμέριστη ευλάβεια. Κάθε εικόνα είναι τοποθετημένη στο χώρο άψογα, κάθε ηθοποιός κινείται σύμφωνα με προσταγές, κάθε σκηνικό αστράφτει στη λιτότητα του.

Krzysztof Kieslowski (1941–1996)

Ο Κριστόφ Κισλόφσκι ήταν Πολωνός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Ασχολήθηκε με το ντοκυμαντέρ την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τα κοινωνικά και τα ηθικά θέματα της σύγχρονης εποχής αποτέλεσαν το αντικείμενο πολλών ταινιών του και η μοναδική ανθρωπιστική του ματιά σ αυτά τα θέματα των καταξίωσαν ως έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της εποχής του. Αποτελούσε εξέχων εκπρόσωπος της γενιάς του Πολωνικού Κινηματογράφου που όρισε τον λεγόμενο “Κινηματογράφο της Ηθικής Ανησυχίας”, ταινίες που δοκιμάζανε τα όρια της Σοβιετικής λογοκρισίας αναπαριστώντας οξείς αντιθέσεις ανάμεσα στο άτομο και το κράτος.

Σάββατο 19/5

Τρία Χρώματα: Η Μπλε Ταινία - Three Colors: Blue(1993) με τους Juliette Binoche, Zbigniew Zamachowski και Julie Delpy.

Η μπλε ταινία αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας βασισμένης στα χρώματα της γαλλικής σημαίας: μπλε, άσπρο, κόκκινο, τα οποία συμβολίζουν τις έννοιες της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφότητας αντίστοιχα. Εκεί που το τέλος συναντά μια νέα αρχή, εκεί που συναισθήματα απειλούνται από αποκαλύψεις μιας στιγμής, εκεί που οι αναμνήσεις στέκουν ως τείχη αδιαπέραστα μπροστά στην ανάγκη διαφυγής, ο Krzysztof Kieslowski προσαρμόζει τη θέληση ως κλειδί και την αγάπη ως όχημα της λυτρωτικής απελευθέρωσης.

Δευτέρα 21/5

Τρία Χρώματα: Η Λευκή Ταινία - Three Colors: White (1994) με τους Zbigniew Zamachowski, Julie Delpy και Janusz Gajos.

Ισότητα. Θα μπορούσε να εννοηθεί και ως ισοτιμία. Ως ισοπαλία. Στον πόνο και τις ενοχές. Για δεύτερη φορά ο Kieslowski δανείζεται το οικουμενικό μήνυμα ενός χρώματος της γαλλικής σημαίας για να το προσαρμόσει στα ψυχικά δεδομένα του ατόμου, ραντίζοντας την ιστορία με βαθύτερους τόνους ειρωνείας και πολιτικής σκέψης σε σχέση με την Μπλε και την Κοκκινη ταινία του.

Τρίτη 22/5

Τρία Χρώματα: Η Κόκκινη Ταινία - Three Colors: Red (1994) με τους Irène Jacob, Jean-Louis Trintignant και Frédérique Feder.

Ο Κισλόφσκι δομεί την ταινία του πάνω στη σχέση δύο ανθρώπων, στο πρόσωπο των οποίων βλέπει όλη την οικουμένη. Η κατανόηση, η μοναξιά, τα ναρκωτικά, ο κόσμος του σήμερα, τα κλειστά παράθυρα, η αποξένωση των μεγαλουπόλεων, όλα αυτά περνάνε από το μικροσκόπιο του Κισλόφσκι. Η Αδελφοσύνη έτσι όπως την παρουσιάζει ο δημιουργός της, είναι σα να μας λέει, ότι μόνο αυτή μπορεί να ενώσει την κατακερματισμένη ανθρωπότητα, είναι η μόνη οδός σωτηρίας, αυτό το τρίτο βασικό σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης

Michael Haneke

Γεννημένος το 1942 ο Αυστριακός σκηνοθέτης και σεναριογράφος είναι γνωστότερος για το ιδιαίτερο και αμφιλεγόμενο στύλ. Οι ταινίες του συχνά αναπαριστούν προβλήματα και αποτυχίες στην σύγχρονη κοινωνία. Είναι επίσης γνωστός για τα κοινωνικά ζητήματα που αναδεικνύει στην δουλειά του. Η κριτική επιτροπή των Καννών του απένειμε τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία “Η Λευκή Κορδέλα ”.

Κυριακή 23/5

Η Λευκή Κορδέλα - Das weiße Band (2009) με τους Christian Friedel, Leonie Benesch και Ulrich Tukur.

Σε ένα προτεσταντικό χωριό της Βόρειας Γερμανίας, τις παραμονές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, τα παιδιά, οι οικογένειές τους, ο πάστορας, ο δάσκαλος, ο γιατρός βρίσκονται όλοι στο επίκεντρο. Όμως, ανεξήγητα περιστατικά συμβαίνουν, κάτι σαν μια απροσδιόριστη τιμωρία, αναστατώνοντας τη ροή της καθημερινότητας. Ποιος βρίσκεται πίσω από όλα αυτά;

Πέμπτη 24/5

Παράξενα Παιχνίδια - Funny Games(1997) με τους Susanne Lothar, Ulrich Muhe και Arno Frisch.

Δύο ψυχωτικοί νεαροί άντρες εισβάλλουν στο σπίτι μιας οικογένειας και ξεκινούν ένα σαδιστικό παιχνίδι χωρίς καμία λογική.

Κυριακή 27/5

Η δασκάλα του πιάνου - La pianiste(2001) με τους Isabelle Huppert, Benoit Magimel και Annie Girardot.

Η Erika Kohut παραδίδει μαθήματα πιάνο στη Βιέννη. Κοντεύει τα σαράντα και μένει μαζί με την αυστηρών αρχών μητέρα της. Μερικές φορές ωστόσο το σκάει. Τότε πηγαίνει σε κινηματογράφους πορνό η σε peepshows. Τη σεξουαλικότητα τη βιώνει μόνον ως ηδονοβλεψίας. Μέχρι τη στιγμή που ένας από τους μαθητές της αποφασίζει να την αποπλανήσει.